Dag allemaal!

Wat was het een mooie dinsdag in Parijs. Met een goed gameplan ging ik de baan op tegen hard hitter Li. De afgelopen keren had ik er genoeg mee te schaffen. Maar deze dag was het een ander verhaal. Ik ging als een speer in de eerste set en won met 61. In de tweede set werd het me toch een beetje heet onder de wielen en moest ik echt aan de bak. Maar tot mijn grote opluchting en blijdschap kon ik toch de wedstrijd sealen met 61 75. Door naar de halve!     Later op de dag mochten Diede en ik ook de halve finale dubbel spelen. En ja wederom tegen de Chinezen. Nou en dat ging lekker hoor. Zonder al te veel poespas en met gewoon goed tennis wonnen we met 62 62. Finals baby!

Vandaag mocht ik mijn halve finale tegen Yui Kamiji spelen. Net zoals ik een routinier in het vak en geen onbekende voor mij. De afgelopen ontmoeting op Wimbledon werd in mijn voordeel beslist.  Maar helaas waren de kaarten vandaag anders geschud. Ik verloor met 06 64 46.  Mijn hart was in duizend stukjes gebroken. Wat deed dit verlies pijn. Ook omdat ik zoveel kansen heb gehad en met vlagen niet in de buurt van mijn niveau kwam.  Nog steeds voel ik me een beetje leeg nu ik dit schrijf.  Gelukkig konden mijn coach en mijn familie mijn hart wel weer aardig goed lijmen. Vooral mijn nichtje Maud en neefje Mats wisten mij enorm op te vrolijken. Ik kreeg zelfs een heel chipje van Mats!

Voor wie zou denken dat ik morgen in de Thalys naar huis zit, heeft het mis. Morgen gaan we er weer voor met frisse moed. Rond een uur of half 2 spelen Diede en ik de dubbelfinale. We zullen het opnemen tegen de Japanners.

Een ieder, bedankt voor de berichtjes. Erg lief.

Liefs,

Aniek