Paralympics 2016
| In het jaar 2012 mocht ik voor Nederland uitkomen op de Paralympische Spelen in Londen. Wat een geweldige eer was dat, en wat een ervaring. Tot mijn eigen grote verbazing tenniste ik mijzelf naar de finale. In de finale zelf moest ik het afleggen tegen de ware kampioene Esther Vergeer. Maar het zilver was voor mij. In tranen van blijdschap zong ik het Wilhelmus uit volle borst mee.In het dubbelspel kwamen Jiske Griffioen en ik ook tot de finale. Daarin moesten wij het helaas afleggen tegen Marjolein Buis en Esther Vergeer, de betere speelsters die dag. Maar het betekende wel, twee zilveren medailles. Wat was en ben ik nog steeds ongelofelijk trots op dit resultaat. Hoewel deze spelen in Londen nog vers in mijn geheugen staan, ben ik nu alweer hard bezig met de volgende Paralympische spelen. Namelijk de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro 2016. Mijn doel is om daar uiteraard weer voor een medaille te gaan. Ik speel zoveel mogelijk toernooien om bij die top 3 te blijven staan. Wanneer ik geen toernooien speel, train ik keihard met mijn team dat bestaat uit een coach, fysieke trainer, voedingsdeskundige en noem maar op. De afgelopen jaren heb ik geleerd dat het belangrijkste ingrediënt voor succes, plezier is. Ik moet plezier blijven houden om keihard te kunnen werken. En dat heb ik nog altijd. Deze weg naar Londen, en nu naar Rio de Janeiro was nooit mogelijk geweest zonder mijn familie, vrienden en uiteraard mijn sponsoren. Ik wil jullie allen dan ook nogmaals hartelijk danken. Samen gaan we er wat moois van maken! |
 |
| Join my dream! |
|
