Australian Summer 2021
10. februari 2021
Wimbledon
10. juli 2021
Bonjour!
Je suis la! Daar was ik weer. Het is alweer even een tijd geleden dat ik hier wat op geschreven heb. Maar ik heb niet stil gezeten. Ik heb weer veel getraind en wat toernooitjes gespeeld. Helaas nog steeds niet heel veel, en dit heeft natuurlijk alles te maken met die stomme corona. Toch mogen we wel van geluk spreken dat we als topsporter niet al te veel beperkingen hebben gehad. We konden gelukkig gewoon door blijven trainen.
Op de eerste zonnige dag van juni zijn michel en ik vertrokken naar Parijs. Ik heb hem opgehaald in Doetinchem en toen was het plankgas (nouja 100 dan) naar Parijs. De reis verliep voorspoedig, en alles zat mee. Eenmaal aangekomen in het hotel moesten we uiteraard meteen weer een pcr test ondergaan en meteen in isolatie op de kamer. Dit totdat we de uitslag kregen van de test. Die kregen we gelukkig al de volgende dag vroeg in de ochtend, dus konden we fijn gaan trainen. Zoals elk jaar, liggen de banen er op Roland Garros fantastisch bij. Betere gravelbanen zul je nergens in de wereld vinden. Wat een eer blijft het om daar op te mogen spelen.
Na twee dagen trainen mocht ik op vrijdag in actie komen tegen de Wild Card speelster Emmanuelle Morch uit Frankrijk. Een speelster die niet heel erg doorslaat en een nare effectbal kan slaan. Omdat het ook weer de eerste wedstrijd in een poos was, was ik toch best wel gespannen. Soms kan ik nog steeds mijzelf de kop gek maken. Hoe lang ik ook al tennis, hoe veel ervaring ik ook heb. Gelukkig was de uitslag wel redelijk goed, 61 62 door naar de halve finale. Het klinkt stom met zo’n uitslag, maar ik had er geen lekker gevoel bij.
De volgende dag mocht ik mijn halve finale spelen. En kon ik proberen om een beter gevoel te krijgen over mijn slagen. Ik mocht tegen Diede de Groot spelen. Ja die hele goede speelster haha, en mijn dubbelpartner gelukkig. Het klinkt stom, maar het was echt best een goede wedstrijd. Ik verloor weliswaar met 61 61 maar bij sommige games heb ik echt kansen gehad. En het belangrijkste was dat ik een beter gevoel heb gekregen.
Diede en ik mochten ook aantreden in de dubbel. We speelden onze halve finale tegen Montjane/Mathewson. Met hier en daar wat struggles wisten we toch beide sets naar ons toe te trekken gelukkig. Het voelde toch wel weer enorm vertrouwd om met Diede te spelen.
Gelukkig kon ik mijn beste tennis voor het laatst bewaren! Whaaaaaaajoooooo Whoop Whoop! Wat een heerlijke wedstrijd was dat samen met Diede. We speelden tegen Kamiji/Whiley. Een duo waar we vaker tegen gespeeld hebben, en waar we het ook nog wel heel vaak super moeilijk tegen hebben gehad, en ook verloren. Maar nee, de finale in Parijs ging zo goed! We hadden een strak speelplan en we hebben ons er constant aan gehouden. Met 63 64 zijn we voor de vierde keer op rij Roland Garros Doubles champions!
Wat ben ik daar trots op! Dat geeft de burger weer moed.
Nu ik dit schrijf zit ik alweer in het zuiden van Frankrijk. Namelijk in Nice. Hier speel ik de komende week een ITF Super Series toernooi de French Riviea Open. Ik heb er zin in!
Tot snel weer!
Liefs, Aniek
